Kurz bo bitwie w wyborach do Parlamentu Europejskiego powoli opada. Przed nami kolejne, jesienne wybory do Sejmu. Do tych wyborów politycy będą musieli się przygotować inaczej. Zwłaszcza, że wygląda na to, że worek z socjalnymi obietnicami już jest pusty. Wicepremier Gowin tuż po ogłoszeniu „piątki Kaczyńskiego” deklarował, że to koniec transferów socjalnych.

Główną bohaterką wyborów do Parlamentu Europejskiego (PE) była frekwencja. W całej UE wyniosła 51%. Na pierwszy rzut oka nie jest to wynik imponujący, ale warto pamiętać, że ostatni raz frekwencję powyżej 50 proc. zanotowano w wyborach do PE w 1994 roku.

Zaskakujący wynik wyborów skłania wielu obserwatorów do stawiania tez równie efektownych, co oddalonych od rzeczywistości. Tymczasem uważny ogląd wyników pokazuje, że wpisują się one w dotychczasowe trendy i podziały społeczne. Oba bloki – PiS i anty-PiS – mają swoją wyraźną społeczną bazę. Baza ta jednak mobilizuje się w różnym stopniu do różnych wyborów.

 Za kilka dni wybory. Czy znowu będziemy narzekać na pracę komisji wyborczych? Oby nie. To ważna służba publiczna, a przy tym ciężki kawałek chleba. „Ochotnicy” potrzebują wsparcia, a nie tylko często zasadnej krytyki.

Właśnie minęło 15 lat naszego członkostwa w UE, trwa kampania do Europarlamentu. W zgiełku politycznym poraża cisza w jednym temacie - polskich planów i pomysłów na unijną politykę wschodnią. W ostatnich dniach ta cisza wydała się jeszcze bardziej dojmująca, bo właśnie 7 maja, 10 lat temu zainaugurowane zostało Partnerstwo Wschodnie - jedyna unijna polityka zainicjowana przez Polskę i jedyna kojarzona w Unii jednoznacznie z naszym krajem.

Ostatnio Adrian Zandberg, jeden z liderów Partii Razem, wyraził publicznie dezaprobatę dla „absurdalnego prawa wyborczego” i swoją solidarność z odległym ideologicznie Robertem Gwiazdowskim, liderem komitetu Polska Fair Play. Wszystko dlatego, że organizacji Gwiazdowskiego nie udało się zarejestrować list kandydatów do Europarlamentu w całym kraju (zarejestruje je zapewne w 6 z 14 okręgów wyborczych).

Od 2016 w ramach międzynarodowego projektu finansowanego przez Komisję Europejską Fundacja Batorego realizuje pilotaż tzw. Paktu Uczciwości. Jest to narzędzie stworzone przez Transparency International, które ma zwiększać przejrzystość zamówień publicznych i ochronić je przed korupcją, nadużyciami i nieprawidłowościami.

Przedstawiciele władzy centralnej pouczający samorządy o rzekomej bezprawności wypłacania wynagrodzeń strajkującym nauczycielom przypominają rodzica, który przez lata zaniedbuje swoje dzieci, a potem karci je za kiepskie wyniki w szkole i nieposprzątany pokój.

Sejm rozpoczął prace nad zapowiadanym od kilku miesięcy przez posłów klubu Kukiz’15 projektem ustawy, mającym w radykalny sposób załatwić problem korupcji polityków w Polsce. Ostatecznie projekt otrzymał nieco mylący tytuł Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, gdyż poza zmianami w Kodeksie karnym posłowie proponują znaczące nowelizacje w trzech innych ustawach.

W poniedziałek 8 kwietnia rozpoczął się bezterminowy strajk nauczycieli i nauczycielek domagających się zwiększenia wynagrodzeń. Postulaty wzrostu płac osób pracujących w oświacie nie są nowe. W kontekście faktu, że w ostatnich sześciu latach ich zarobki przestały choćby zbliżać się do średniej krajowej (i to nie tylko w przypadku nauczycieli rozpoczynających pracę w zawodzie, ale i dyplomowanych – dobrze pokazuje to wykres przygotowany przez stronę Neuropa), winą za obecną eskalację konfliktu należy obarczyć stronę rządową.